Okşamaz deli rüzgâr sakin mavi denizi,
Geçmez kırık bir sandal yalnızlar rıhtımından
Ne sürünen bir yılan, ne bir karınca izi,
Sükût gibi korkunç hüzünlü akşamından

Yıldızsız göklerinde ağlamayan bulutlar,
Ne bir yeşil yaprak, ne de taş üstünde taş
Güneş bile terk etmiş yalnızlar rıhtımını,
Yalnızlar rıhtımına yalnızlıktır arkadaş

Ta! Ezelden ebede giden zaman şeridi,
Yalnızlar rıhtımında bir an gibi mıhlanmış
Hasret çeken gözlerin derin bakışı gibi,
Yalnızlar rıhtımında bir mumluk ışık kalmış.

Kırık tuğlalardan yapılmış duvar gibi,
Yıkılmış kalplerden sahilde bir ev...
Teselli silahı minnacık iğne
Keder bu rıhtımda yedi başlı dev.

Hasan Nail CANAT