|
Şiirleri 'Kafiyeler' |
Kafiyeler
Bu dünya; Hep benim... Yok senin, Kefenin... Derse O, Deme yo... Muamma; Gözle kaş... İnsanlık; Kesik baş... Hayatsa: Tatsız aş... Tek yoldaş: Arkadaş... Samimi: Çok yaklaş... Kalleşten: Uzaklaş... İnsana: Vurma taş... Zalime: Eğme baş... Amire: Dökme yaş... Ömrümüz: Hep savaş... Toprak yok: Hepsi nâş... İçki mi? Yasak dem... Kadın mı? Problem... Babam var... Yok dedem. Toprakta... Son kıdem, Zaman ki; Esen yel... Hayatsa; Akan sel... İhtiyar: Büyük bel... Teşebbüs: Çarpık el... Bakışlar: Manasız... Akışlar: İmkânsız... Yanışlar: Dumansız... Haneler: Tavansız... Kahraman: Tabansız... Ekinler: Samansız... Erkekler: İz'ansız... Kadınlar: Vicdansız... Hükümet: Hep cansız... Haricî: Elçisiz... Dâhilî: Ölçüsüz... Siyaset: Usulsüz... Diyanet: Tek kolsuz... Senato: Uykusuz... Temelli: Korkusuz... Meclisi: Sorgusuz... Muhalif: Talaşlı... İhtiyar: Telâşlı... Terazi: Kefesiz... Kartalım: Çok sessiz... Güven'e: Güven yok... Harmana: Düven yok... Buğdayda: Dal kırık... Kıratta: Nal kırık... Kalanı: Parasız... Bir millet: Kararsız... Hasan Nail CANAT |