Bazen özlediğiniz adamlar olur. Misal, çayınızı yudumlarsınız, yanında sohbeti eksiktir. İki satır karalarsınız, adam gibi üzerine söz söyleyeniniz yoktur. Ben nice güzel dostlarımı yolcu ettim sonsuzluk diyarına. Her gidiş erken belki ama bu üç abimin gidişleri benim için gerçekten erkendi. Onlara olan hasretim, sevgim, özlemim yazdığım mektuplar ile onların ruhlarına ulaşır mı bilemem. Ama bildiğim mühim bir şey var: Güzel insanlarla olan dostluklarımızı yanı başımızda iken doyasıya yaşamamız gerek.

Ah Hamit abi ah, ne güzel adamdın sen. Bir de babam gibi sigara kokan ikinci adamdın hayatımda. Derginin o küçük odasında, sen sigaraları ben çayları devirirken ne çok kelimelerimiz olmuştu senle. Nurettin Durman'ın çınarının altında tanışmıştık ilk, hatırlarsan. İki söz iki muhabbet sonrasında da bitmeyen bir arkadaşlık ve dostluk... Seninle çok lafladık ama yine de bana az geliyor şimdi. İnsan kaybetmeden bilmez diyorlar ya, harbiden öyle. Sen konuştuğunda kalbi olan bir ansiklopedi gibi konuşurdun. Kelimelerin ne güzel olurdu. Sana şimdi içimden 'şarkı söyleyen sözlük' demek geldi, bilmem neden. Senin için çokları, "kıymeti bilinmedi" falan diyor. Hiç üzerine alınma sevgili abicim. Seni yüreğimizin tam orta yerinden severek kıymetini bildik. Evet, seni üzdüler, yordular, parasız bıraktılar, lakin güzel adamlığına hiçbir şey yapamadılar. Gittiğin yerlerde her kimle sigara içip üstaddan, şiirlerden, düşüncelerden konuşuyorsan, sözün, sohbetin bol ola Hamit abi.

Hasan abi, seninle o erkenden gittiğin âlemde de görüşünce 'Adem seni tiyatrocu yapacağız, kaçısın yok' diyecek misin hâlâ. İnan ben o kadar yıl radyo mikrofonunda ne konuştum, nasıl konuştum bilmiyorum. Öyle senin gibi kalabalıkların karşısına çıkıp aslanlar gibi oyunu sahneleyebilir miyim bilmiyorum. Ama için rahat olsun, senden sonra Özel Fm'de radyo tiyatrosu yaptık, ben hem yazdım hem oynadım biraz. Ama emin ol vasatın üzerine çıktığım söylenemez. Bu işin piri sensin abi. Düşünüyorum da sinema, tiyatro, müzikal gibi kavramların esamisinin geçmediği o zamanlarda neyine güvenip de attın kendini meydana. Gerçi senin delikanlı yüreğin korkmaz, pes etmez, yorulmaz, bilirim. İyi ki başlattın bu işleri. Ben senin başlattığın akımın kasetlerini dinleyerek sevdim birçok güzel insanı. Emin ol benim gibi yüz binlercesi de öyle. Bugün sizin 3-5 kişi ile başlattığınız işler sel gibi oldu. Onlarca TV, radyo kanalı var şimdi. Sanatçılarımız, tiyatrocularımız, oyuncularımız sürüsüne bereket. Bilmem onlar senin ve senin gibilerin kıymetini bilip de hayırla anarlar mı sizleri. Gerçi senin çok da umurunda olmaz bilirim. Senin tek derdin, hakkın sesi olmak, halkı hakkın yoluna koymaktı. Emin ol büyük işler yaptınız. Rabbimin huzurunda buna şehadet edecek milyonlarca insan olacak. Ben ilk sırada olacağım ve diyeceğim ki: Hasan abi güzel adamdır.

Ahmet abi, sen yokken Üsküdar'a bir haller oldu, görmen lazım. O meydanına bakıp güzel sohbetler ettiğimiz Üsküdar şimdi karmakarışık bir âlem! Ama bence senden sonra zaten Üsküdar eksilmişti, kibarlığından, nezaketinden bir şeyler yitirmişti. Senin çok çektiğin atom gibi ben de şimdi betonlardan çok çekiyorum. Nasıl mı? Alışmışım senin bir şarkı gibi konuşmana, eskiden yeniden, iyilikten güzellikten bir şiir gibi bahsetmene. Şimdi kimi dinlesem, kimle Üsküdar'ı konuşsak, kimle gönül âlemlerinden dem vursak, kelimeler beton gibi abi. "Biliyorsan konuş ki adam sansınlar" sözünü sözlüklerden alıp senin adının karşısına eklemiştim abi. Öylesine hem bilen hem de adam olan çok çok az adam kaldı şimdi. Hani bir kitap daha yapacaktık. Aşktan, aşkın insanlara rehberlik etmesinden bahsedecektik radyoda da. Hepsinde alacaklı sayıyorum kendimi abi. Rabbimiz kavuşturduğunda o güzel, latif, narin ve içli kelimelerinle sohbetimizi tamama erdirelim. Senin gibi bir güzel bir kulu halk eylediği için de Rabbimize şükredelim.